training van esporters

Sport | Training van esporters

Net zoals een voetballer andere vaardigheden heeft dan een tennisser, zijn er ook in esports als Sport verschillende skillsets nodig om tot de top te horen.

Net zoals een voetballer andere vaardigheden heeft dan een tennisser, zijn er ook in esports als Sport verschillende skillsets nodig per soort spel waarop getraind wordt. Een call of Duty speler heeft bijvoorbeeld een ander soort inzicht en behendigheid nodig dan een League of Legends speler. Het spel League of Legends is behoorlijk ingewikkeld. Het spel is buitengewoon uitgebreid in haar mogelijkheden en om het goed te kunnen spelen moet een gamer over supersnelle reflexen beschikken. Om een rivaliserend team voor te kunnen blijven op topniveau moet er continu getraind worden, waarbij een gamer na de training vaak naar beelden kijkt van gespeelde wedstrijden van zichzelf en van andere teams om patronen te kunnen herkennen en nog meer over het spel te leren. Buiten dat gaat een speler hierna nog online om voor zichzelf te kunnen oefenen.

Het seizoen

Tijdens het toernooien seizoen dat begint in januari en eindigt in november, woont het hele team 24/7 in hetzelfde huis waar alles wordt gedaan, trainen, eten, slapen. Op de zaterdagen en zondagen wordt gespeeld en de rest van de dagen getraind. Officieel is maandag een vrije dag, maar deze wordt bijna altijd ingeleverd door de gamer. Een weekend in het leven van een pro gamer bestaat dus niet. Vrije tijd is er nauwelijks, een pro gamer speelt of slaapt en heeft met geluk 1 of 2 dagen per maand vrij. Dit is één van de redenen dat een carrière van een pro gamer stopt rond hun 25e. Behalve dat de reactie snelheid rond die leeftijd iets achteruit gaat, eisen de jaren van trainen en heel weinig slapen hun tol. Een carrière eindigt daarom vaak vooral door een burn-out. Dit is iets dat nu ook eindelijk erkend wordt door de team organisaties, maar het leidt nog niet tot veel acties om dit te voorkomen.

Een gezond lichaam

Een organisatie staat in de esports als sport wereld voor hetzelfde als een team en bestaat onder andere uit de gamers (meestal 5 man), een administratie die zorgt voor de toernooi inschrijvingen, vervoer, verblijf enzovoorts, een verzorger en degene die bijvoorbeeld bepaalt hoeveel uur er getraind moet worden, de managing director van het team. Nu erkend wordt dat ook in esports sport burn-outs zorgen voor een vroegtijdige carrière stop, komt ook het besef dat een gezonder lichaam zorgt voor een gezondere geest. Echter, ieder uur dat niet getraind wordt, betekent achteruit gang. Er zal dus in de toekomst een balans moeten worden gevonden tussen mentale- en fysieke gezondheid. De vraag is of de top in de organisatie dat wel wil en ook inziet dat een gezond lichaam voor een betere mentale prestatie zorgt. Een team dat bovenaan staat verdient veel geld en bovendien, een teamlid kan vervangen worden door een nieuwe, verse speler. Wat er daarna met de oude speler gebeurt is niet zo heel interessant. Doordat veel oud gamers na hun spelende carrière kiezen voor een loopbaan binnen de esports, zal er op termijn wel verandering komen. Als carrière kiest een oud gamer onder meer voor het begeleiden van nieuwe spelers. Met de nodige invloed die een oud gamer heeft, kan dit probleem op relatief korte termijn door de oude generatie niet alleen op de kaart worden gezet, maar ook aangepakt kunnen worden.

Soort training

Behalve het trainen van het spel, wordt ook getraind op typsnelheid. Zo wordt er getraind op het aantal aanslagen per minuut die een gamer kan maken en op verschillende combinaties in aanslagen die overeen komen met de uit te voeren game commando’s.

Daarnaast is er een uitgebreid mentaal trainingsprogramma. Er wordt getraind op de drive om te presteren, zelf bewustzijn, productief denken, zelfvertrouwen, prestatie vaardigheden, waarnemen en aanleren, focus, emotionele controle, energie management, persoonlijke ontwikkeling, sociale vaardigheden, zelfmotivatie, communicatie en team samenhang en -vertrouwen. Dit gebeurt onder andere door middel van het stimuleren van het voorstellingsvermogen (het komende succes al zien en ervaren voordat het plaatsvindt), het zetten van doelen en het analyseren van persoonlijk- en teamresultaat.

Mentale training

Mentale training is het belangrijkste aspect in esports als sport, maar ook voor de traditionele sporten en het bedrijfsleven. Alles dat een mens doet, ongeachte wat, wordt bepaald door het brein. Dit geldt zowel voor het falen als voor het krijgen van succes. Iemand die voordat hij ergens aan begint al (onbewust) heeft besloten dat hij het niet kan, zal ook nooit slagen. Aan de andere kant, iemand die weet dat hij zal slagen, slaagt ook. In esports als sport telt dat aspect nog zwaarder dan een traditionele sport. Een sprinter kan uiteindelijke verslagen worden doordat hij fysiek net te kort komt. Een lichaam heeft een grotere beperking dan een brein, dat in principe oneindig kan groeien. Mentale training kan op ieder gebied worden toegepast, de motivatie (mentale staat) om te leren fietsen is dezelfde motivatie techniek die iemand gebruikt om bijvoorbeeld te leren handelen in aandelen. Daar esports als sport met name een sport is die gespeeld wordt met het brein, is het niveau van mentale coaching heel erg hoog. Dit geldt overigens ook voor sporten als bijvoorbeeld autoracen en boogschieten.

Het beheersen van emoties

Het grootste deel van de mentale training ligt op het beheersen van emoties. In het (maximaal) uur dat een game gespeeld wordt, worden ook inschattingsfouten gemaakt. Eén persoonlijk foutje kan leiden tot het verlies van het spel voor het hele team. Met name op het omgaan met een fout wordt getraind. Door het hoge tempo en de enorme hoeveelheid interactie tijdens een spel, is er geen tijd voor reflectie op de gemaakte fout en al helemaal geen tijd om de fout te herstellen, iets dat bijvoorbeeld bij een voetbal wedstrijd wel kan. Het realiseren van het maken van de fout gebeurt dan ook heel snel, net zoals het gevolg van het maken van de fout. Een speler gaat aan zichzelf twijfelen, wordt gestrest, verliest het zelfvertrouwen en voelt de druk van zijn teamgenoten, maar bovenal, gaat emotioneel spelen in plaats van rationeel. Om niet in deze negatieve spiraal te komen, is het beheersen van de emoties van een gamer bijzonder belangrijk. De vraag naar- en groei van het aantal mentale coaches binnen de esports als sport zal dan ook alleen maar groeien. Een ontwikkeling waar ook het bedrijfsleven profijt van zal hebben, aangezien veel technieken van elkaar worden overgenomen.

Blessures

De blessures die in esports als sport voorkomen zijn vooral trombose en RSI. Gamers krijgen soms speciale stoelen om de constante houding waarin ze moeten zitten zo ergonomisch mogelijk te maken, evenals toetsenborden en muizen om RSI problemen te minimaliseren. Bij toernooien is er een fysiotherapeut beschikbaar voor polsmassages en voor het bevorderen van de bloeddoorstroming in de benen. Een RSI blessure is een blessure die ontstaat door het veelvuldig herhalen van dezelfde beweging. Bij een esporter resulteert dat in beknellingen van de zenuw in het midden van de pols en de arm. Dit heet het carpale tunnel syndroom en de gevolgen zijn ongevoeligheid en pijn. Daarnaast ontstaat er bij de esports als sport vaak een tennis elleboog en de triggerfinger.  De triggerfinger is een vinger die gebogen blijft staan, dus zich niet meer strekt. Een tennis elleboog is een ontsteking van iemands pees bij de elleboog. Deze pees staat in verbinding met de handtrek spier. De handtrek spier gebruikt iemand als hij zijn elleboog strekt en de hand buigt.

Permanente schade

Op het moment dat een speler een RSI gerelateerde klachten heeft, is de schade al permanent. Het enige dat een speler kan doen is het voorkomen door op tijd pauze te nemen en voldoende te rekken. Spelers die per direct moesten stoppen met gamen en dus geen carrière meer hadden zijn bijvoorbeeld Hai Lam van het Cloud 9 League of Legends team en de spelers Heo Won-Seok en  Clinton Loomis die per direct een speel pauze moesten inlassen en zo belangrijke wedstrijden misten door de ernst van hun blessures.

De medische zorg is in de esports als sport niet goed geregeld, op de fysiotherapeut tijdens een toernooi na en dat nog niet eens voor alle teams. Het enige dat belangrijk is, is dat een speler speelt, er is een enorm korte termijn politiek terwijl het aantal spelers dat het top niveau kan bereiken niet heel erg groot is. De esports als sport wil mee doen met de olympische spelen in 2024. Hiervoor zullen wel een aantal dingen moeten veranderen, waaronder de medische zorg voor de spelers. Daarnaast moet het gebruik van stimulerende middelen voor die tijd verdwenen zijn.

Stimulerende middelen

Veel spelers gebruiken concentratie verhogende middelen om aan de focus tijd van een 45 minuten tot een uur durende wedstrijd te kunnen voldoen en om hun reactie vermogen te kunnen verhogen. De effecten die ontstaan als de speler stopt met de middelen zijn ook een vorm van blessures. De middelen, die vaak elementen van speed in zich hebben, zorgen voor een snelle verslaving en een snelle verhoging van het gebruik. Cold Turkey afkicken zorgt dan ook voor grote problemen onder de spelers. Met het uitbrengen van een nieuwe lijst van verboden middelen op ESL toernooien, kunnen dan ook de nodige complicaties ontstaan, vooral omdat de ELS (European Sports League) de enige organisatie is die hierop streng gaat controleren. Andere toernooien en organisatoren van toernooien staan oogluikend het gebruik van drugs toe. Het ineens voor dagen niet meer kunnen innemen van de drug tijdens een ESL toernooi kan, gezien de acute afkickverschijnselen, behoorlijk problematisch worden.

Omgekeerde ‘blessure carrière’

Iets heel ander is de tot nu toe enige traditionele topsporter die zijn sport carrière stopt om als pro gamer in FIFA door te gaan. De Braziliaanse topvoetballer  Wendell Lira heeft zo veel blessures dat hij bijna niet meer speelt en er daarom voor kiest niet meer op het veld te voetballen, maar online met zijn eigen YouTube kanaal en het voetbalspel FIFA.